„Ama sua, ama llulla, ama quella” – nie kradnij, nie kłam, nie leń się, to podstawowe przykazania, według których żyją mieszkańcy wyspy Taquile. Pochodzą one jeszcze z czasów przed-inkaskich. Z tego względu na wyspie nie ma policji, psów i kotów. Policja i psy są nie potrzebne, bo przecież nikt nie kradnie, więc po co stróżować. Koty są na wyspie owocem zakazanym, bo słyną z lenistwa. Na Taquile brak też dróg i pojazdów mechanicznych, a główną czynnością mężczyzn jest robienie na drutach.
Wyspa Taquile
Wyspa Taquile leży na peruwiańskiej części jeziora Titicaca, jakieś 45 km od Puno. Została ona dość późno zostali skolonizowana przez Hiszpanów, bo uchodziła za niezamieszkaną. Kiedy to w 1580 roku wyspa wpadła w ręce konfiskadorów jej mieszkańcy musieli zamienić swoje tradycyjne stroje na ubrania hiszpańskich chłopów.
Przybijamy do brzegów wyspy. Po tym jak nas wybujało na łódce, cieszymy się możliwością postawienia stopy na stałym lądzie. Nasza radość mija, kiedy okazuje się, że przed nami wspinaczka do centrum miasta. Główna część wioski leży na wysokości 3950 m n.p.m. więc każdy krok pod górkę, to nie lada wysiłek.
Centrum Taquile to budynki, znajdujące się wokół „Plaza de Armas”. To tutaj gromadzą się miejscowi i turyści. Tequile słynie głównie z wyrobów tkackich, uważanych za najwyższej jakości w Peru. Robótkami ręcznymi pałają się na wyspie głównie mężczyźni. Noszą wydziergane przez siebie czapki, torebeczki i paski, które informują innych o ich stanie cywilnym, zajmowanej pozycji, wieku, a nawet ile mają dzieci.
Panowie z Taquile nieźle muszą się na drutach narobić, zanim jakaś panna się nimi zainteresuje. Po jakości czapki, którą nosi kawaler ocenia ona, czy jest dobrym kandydatem na męża.
Na wyspie nie ma hoteli, bo mieszkańcy Taquile skutecznie opierają się komercjalizacji wyspy. Turyści mają jednak możliwość noclegu w domach Taquileños. Są oni sprawiedliwie rozdzielani na poszczególne domostwa. System ten pozwala na zachowanie niezależności gospodarczej wyspy. Oprócz turystyki mieszkańcy wyspy utrzymują się z rybołówstwa i uprawy kartofli i kukurydzy, które rosną na charakterystycznych tarasach uprawnych.
Pomimo życia zgodnie z tradycją na wyspę dodarła już nowoczesna technika. Na prostych chatach znajdują się baterie słoneczne. A mieszkańcy dla zabicia nudy „simsują”, bo przecież na wyspie nie można się lenić.
W drodze powrotnej na łódkę spotykamy małą dziewczynkę, która zgadza się pozować nam do zdjęcia.
Informacje praktyczne:
Na wyspę Taquile można dostać się z Puno w ramach zorganizowanej jednodniowej wycieczki. W ramach wycieczki zwiedza się wyspy Uros i Taquile. W cenie wycieczki jest dwudaniowy obiad. W ofercie są też dwudniowe wycieczki z noclegiem na wyspie Taquile.
Spodobał ci się mój wpis? Pragniesz odbyć podobną podróż i masz jakieś pytania? Skomentuj poniżej, podziel się nim z innymi, albo napisz do mnie maila.
Podróżniczka i autorka e-booków. Miłośniczka Karkonoszy, kultury meksykańskiej i natury. Uwielbia samodzielnie planować podróże. W jej repertuarze znajduje się 15-miesięczna podróż po Ameryce Północnej i Południowej, podróż dookoła Skandynawii oraz road tripy kamperem przez Norwegię, Australię i Kanadę.
