Dojeżdżając do San Lorenzo Zinacantán już z daleka widzimy rozległe plantacje kwiatów. Indianie Tzotzil hodują na swoich poletkach lilie, chryzantemy, gladiole i róże, które sprzedają na niedzielnym targowisku. Przy wjeździe do wioski zatrzymuje nas miejscowy Indianin. Skąd jesteście? – Z San Cristobal de las Casas. – Mieszkacie tam? – Tak. – A ona to Meksykanka? (czyli ja) – Zgodnie kiwamy głowami. – No to wjeżdżajcie. I choć raczej nie wyglądam na Meksykankę, to udało nam się wjechać do indiańskiej wioski bez płacenia „opłaty turystycznej”, która wędruje do kieszeni Indianina.
Wioska Zinacantán
Wioska wygląda na wymarłą. Powoli mijamy kolejne wąskie uliczki, kiedy to do naszych uszu dobiega rytmiczna muzyka. Czyżbyśmy się załapali na wiejskie wesele? Kierujemy się w kierunku dobiegających nas rytmów i co widzimy? Cała wioska bawi się na mszy świętej. Indianie ubrani są w tradycyjne kolorowe stroje, które bogato ozdobione są haftowanymi kwiatami. Plac przed kościołem mieni się w fioletowych i niebieskich barwach, a na scenie orkiestra i miejscowy ksiądz zabawiają mieszkańców wioski.
E-BOOK
MEKSYK NA WŁASNĄ RĘKĘ
Dwa e-booki, dzięki którym spełnisz marzenie o wyjątkowej podróży do Meksyku
Indiańska zabawa w Zinacantán
Mieszkańcy Zinacantán
Tzotzile są jednym z najbardziej konserwatywnych, rdzennych plemion w Meksyku. Są bardzo silnie przywiązani do swojego własnego języka i pielęgnują prekolumbijskie tradycje i wierzenia. Prawie połowa populacji wioski mówi tylko i wyłącznie językiem Tzotzil. Głównym atrybutem indiańskiej kobiety jest noszone na plecach niemowlę, które towarzyszy matce przy czynnościach dnia codziennego. Żona i liczne potomstwo są głównym przejawem dobrobytu u Indian z Zinacantán. Bez nich mężczyzna nie jest w stanie zająć prestiżowego stanowiska w społeczności Tzotzilów.
Przed kościołem zagaduje nas mała dziewczynka. Chce pokazać nam swój dom. Większość mieszkańców Zinacantán zarabia na swoje utrzymanie, pokazując turystom swoje domostwa i opowiadając o ich zwyczajach i kulturze. W biurach turystycznych w San Cristobal de las Casas można wykupić specjalną wycieczkę, w której ofercie są odwiedziny u indiańskich rodzin. Na takiej wycieczce bogacą się tylko agencje podróży, którzy Indianom Tzotzil odstępują niewielką kwotę. Jeśli chcemy wesprzeć rdzennych mieszkańców Meksyku, warto odwdzięczyć im się na miejscu, kupując ich wyroby lub zostawiając napiwek w zamian za możliwość odwiedzenia ich domów.
Spodobał ci się mój wpis? Pragniesz odbyć podobną podróż i masz jakieś pytania? Skomentuj poniżej, podziel się nim z innymi, albo napisz do mnie maila.
Podróżniczka i autorka e-booków. Miłośniczka Karkonoszy, kultury meksykańskiej i natury. Uwielbia samodzielnie planować podróże. W jej repertuarze znajduje się 15-miesięczna podróż po Ameryce Północnej i Południowej, podróż dookoła Skandynawii oraz road tripy kamperem przez Norwegię, Australię i Kanadę.
Czekam na ciąg dalszy 🙂